อาจจะมีให้ลูกน้อยเกินไป แต่ที่ลูกได้คือทุกอย่างที่พ่อมี…,อาจจะมีให้ลูกน้อยเกินไป แต่ที่ลูกได้คือทุกอย่างที่พ่อมี…
,วันนี้เราได้นำเรื่องราวของความน่าประทับใจของคุณพ่อท่านหนึ่งที่ได้ทำเพื่อลูกของเขา ถึงแม้จะให้ลูกได้ไม่มากมายอย่างคนอื่นเขา แต่ก็เป็นท...
วันนี้เราได้นำเรื่องราวของความน่าประทับใจของคุณพ่อท่านหนึ่งที่ได้ทำเพื่อลูกของเขา ถึงแม้จะให้ลูกได้ไม่มากมายอย่างคนอื่นเขา แต่ก็เป็นทุกอย่างของเขาที่ทำเพื่อลูก ซึ่งเป็นเรื่องราวที่ถูกแชร์ในโลกออนไลน์กันอย่างมากมาย
สำหรับใครที่ชอบดูถูกพ่อน้อยเนื้อต่ำใจว่าเกิดมาจน อยากให้ดูเรื่องนี้ไว้เป็นตัวอย่าง เพราะจะทำให้คุณเปลี่ยนความคิดจากเดิมไปได้เลย
พ่อลูกคู่นี้ชนะใจไปเลย…..
พ่อยาจกส่งลูกสาวเรียนบัญชี ภาพชินตาพ่อแก่ๆผอมโซ รูปร่างเหมือนขอทานๆเหมือนยาจกหน้าตามอมแมม เนื้อตัวผิวดำกร้าน กางเกงขาดๆกับจักรยานผุๆจะพังมิพังแหล่
ในอากาศหนาวๆเย็นๆ ถีบจักรยานขี่จักรยานพาลูกสาวไปส่งที่ท่ารถ เพื่อขึ้นรถไปเรียน ในทุกๆเช้า และรอลูกกลับบ้านทุกๆเย็น ที่อำเภออู่ทอง (ลูกสาวเรียนบัญชี)……
พ่อ..ไม่เคยอายใครว่าพ่อจนไม่มีรถดีๆมีแค่จักรยานผุๆเก่าๆปั่นไป คอยรับ-ส่งลูกสาวคนนี้ไปเรียน
ลูกอายมั๊ย…ที่พ่อ..ไม่มีเสื้อผ้าดีๆไม่มีใส่ มีแต่เสื้อเก่าๆกับกางเกงขาดๆ ยามหนาว ยามร้อน ก็ทนเพราะความจนมัน มันบังคับให้ต้องทน
ลูกอายมั๊ย…ที่พ่อ..ขอแค่ลูกเรียนจบมีงานทำไม่ลำบากไม่ได้หวังว่าลูกจะต้อง กลับมาเลี้ยงพ่อคนนี้เพราะพ่อเองก็แก่แล้วจะมีชีวิตอยู่ได้นานแค่ไหนโดนมองเหมือนขอทาน เหมือนยาจก
ลูกอายมั๊ย…ที่พ่อ..ไม่มีเสื้อผ้าดีๆไม่มีใส่ มีแต่เสื้อเก่าๆกับกางเกงขาดๆ ยามหนาว ยามร้อน ก็ทนเพราะความจนมัน มันบังคับให้ต้องทน
ลูกอายมั๊ย…ที่พ่อ..ขอแค่ลูกเรียนจบมีงานทำไม่ลำบากไม่ได้หวังว่าลูกจะต้อง กลับมาเลี้ยงพ่อคนนี้เพราะพ่อเองก็แก่แล้วจะมีชีวิตอยู่ได้นานแค่ไหนโดนมองเหมือนขอทาน เหมือนยาจก
จงอย่าอายใครเลยนะลูกเอ่ย จงภูมิใจไว้เถิดว่าพ่อคนนี้เป็นพ่อที่ดี ที่รักลูกและยอมเสียสละได้ทุกอย่างเพื่อลูก ให้ลูกนั้นได้อยู่อย่างสุขสบายได้เรียนสูงๆ ส่วนพ่อนั่นจะโดนดูถูก ดูแคลน จากสายตา คนอื่นรอบตัวว่าอย่างไรก็ช่าง..ไม่สำคัญ ขอแค่ในสายตาลูกนั้นไม่ดูถูกพ่อคนนี้เพียงพอแล้ว
พ่อ..อาจจะให้ลูกน้อยเกินไปแต่ที่ลูกได้คือทุกอย่างที่พ่อมี
ที่มา ตาอั่ม สาระศาลิน(ตาอั่ม อู่ทอง)
อาจจะมีให้ลูกน้อยเกินไป แต่ที่ลูกได้คือทุกอย่างที่พ่อมี…
Reviewed by ben
on
5:34 PM
Rating:
No comments: